Om een duidelijker beeld te krijgen over de villa zelf, hebben we meer analyses gemaakt.
In de schets hieronder kun je de onderscheiding van de functies zien. De groen gemarkeerde ruimtes zijn verhoogd en zijn veelal de woonfuncties, zoals slaapkamer, eetkamer, etc. De rood gemarkeerde ruimtes bevinden zich op iets later niveau en zijn de secundaire functies, zoals de keuken, bergruimtes, kelder, etc.
Schematisering functieanalyse van de villa
Palladio vindt de ligging van de villa erg belangrijk. Elke villa van Palladio staat centraal gesitueerd, zo kan de landheer zijn werknemers goed in de gaten houden en kunnen zij de oogst op de kortst mogelijke afstand binnenhalen (in welke richting dan ook). Villa emo ligt op een kruising van twee verschillende assen, dit zijn de as waarop de natuur te zien is, het 'oneindige' boswegengevoel. Op de andere as bevindt zich de domestieke as, hierlangs zijn alle werk/secundaire functies gesitueerd en de naastgelegen gebouwen.
De zichtlijnen die betrokken zijn bij de villa
Er zijn verschillende looplijnen beschikbaar binnen de villa. Met rood aangegeven pijlen is de meest gangbare, je komt binnen in de ontvangsthal en gaat óf via de piano noble naar de grote kamer, of via de zijkamers. De blauwe pijl geeft het omgekeerde aan, waarbij je weliswaar vanaf de achterzijde binnenkomt. De groene pijlen zijn de routes die je moet afleggen om naar de secundaire functies te komen, zoals keuken, bergruimtes, kelder, etc.
De looplijnen binnen de villa
Het interieur in de villa is erg belangrijk. Er zijn vele muurschilderingen van mensen met ook kolommen die refereren naar de Griekse/Romeinse bouwkunsten. De muurschilderingen dienen rijkheid uit te stralen, ofwel 'It's illustrating villa life, the landowner, his possessions and his erudition.'
Het interieur van de villa
De vaste elementen
Palladio heeft op een zeer effectieve en praktische manier ‘gebruik’ gemaakt van Vitruvius. Hij haalt de regels van ‘de Architectura’ om zeer gevarieerde gebouwen te ontwerpen met ieder zijn eigen klasse. De variatie welke Palladio gebruikt ligt aan de wensen van de opdrachtgever. Vitruvius was volgens Palladio minder belangrijk dan de antieke architectuur zelf. Palladio focuste zich eerder op het tonen van de principes van goede architectuur door het tonen van concrete gebouwen, dan h op het uitwerken van een sluitende architectuurtheorie. Hij legt het idee van een gebouw bij de perceptie ervan.
Palladio haalt zijn schoonheid bij Leon Battista Alberti die schreef: waar schoonheid als correspondentie van het geheel tot alle onderdelen, van onderdelen tot elkaar en van de onderdelen tot het geheel wordt gedefinieerd. Een gebouw werd gezien als een onafhankelijk, wel gedefinieerd lichaam. Palladio werkte een proportiesysteem uit, gebaseerd op het verhaal van Alberti. Hij definieert 7 sets met harmonieuze proporties die meteen toepasbaar zijn bij het ontwerpen van kamers. Voor de hoogte van de kamers definieert hij 3 proportiesystemen die hij bij Pythagoras vandaan haalt, namelijk het rekenkundig gemiddelde, meetkundig gemiddelde en het harmonisch gemiddelde.
NatuurVoor Palladio was de natuur een zeer belangrijk begrip in zijn theorie en praktijk over architectuur. Hij vond dat de architectuur een eenvoud moet bevatten om ‘net als de natuur te zijn’. Deze eenvoud is zeer duidelijk aanwezig in de ontwerpen van Palladio, waarin hij eenvoudige transformaties toepast op de basisvormen. In zijn boeken vermeldt hij overeenkomsten tussen kunst en natuur, waarin hij bijvoorbeeld kolommen en bomen vergelijkt en de pijlers van een brug met de poten van dieren.
Goddelijke model
Na bezoek van o.a. Thomas Jefferson, Constantijn Huygens en Le Corbusier, werd er met grote bewondering over het werk van Palladio gesproken. ‘Er is iets waarlijk goddelijks in zijn constructies’, werd gezegd tijdens hun Italiaanse reis. ‘Zoals de kracht van een grote dichter, die uit waarheid en leugen een derde dimensie vormt en ons betovert’.
Palladio leende van de architectuurschrijver Vitruvius de wetten van de monumentale tempelbouw, de strenge leer van de symmetrie en de rigide meetkundige regels voor maatvoering. Hij gebruikte deze menselijke proporties op een nieuwe manier, in zijn nieuwe tijd van architectuur. Hij gaf de rijken huizen waarmee ze konden pronken, maar combineerde schoonheid met functie, woongemak met agrarische bedrijfsvoering. Hij gaf ze huizen die koel waren in de zomer, en grote vensters hadden voor de sombere winterdag.
Piano Nobile
De piano nobile is de benaming voor de hoofdetage van het gebouw, voornaleijk bij huizen, kastelen en paleizen. Deze etage ligt doorgaans boven een souterrain en is te bereiken via een monumentale trappartij aan de binnen- en/of buitenzijde van het gebouw.
Palladio deed altijd iets speciaals met deze piano nobile in zijn villa’s. Dit was hét centrale middelpunt van het gehele gebouw en van daaruit was de optimale view over het gehele landschap. Dit centrale punt was gecentreerd op de 2 assen waarop de villa gesitueerd is.
Palladio haalt zijn schoonheid bij Leon Battista Alberti die schreef: waar schoonheid als correspondentie van het geheel tot alle onderdelen, van onderdelen tot elkaar en van de onderdelen tot het geheel wordt gedefinieerd. Een gebouw werd gezien als een onafhankelijk, wel gedefinieerd lichaam. Palladio werkte een proportiesysteem uit, gebaseerd op het verhaal van Alberti. Hij definieert 7 sets met harmonieuze proporties die meteen toepasbaar zijn bij het ontwerpen van kamers. Voor de hoogte van de kamers definieert hij 3 proportiesystemen die hij bij Pythagoras vandaan haalt, namelijk het rekenkundig gemiddelde, meetkundig gemiddelde en het harmonisch gemiddelde.
NatuurVoor Palladio was de natuur een zeer belangrijk begrip in zijn theorie en praktijk over architectuur. Hij vond dat de architectuur een eenvoud moet bevatten om ‘net als de natuur te zijn’. Deze eenvoud is zeer duidelijk aanwezig in de ontwerpen van Palladio, waarin hij eenvoudige transformaties toepast op de basisvormen. In zijn boeken vermeldt hij overeenkomsten tussen kunst en natuur, waarin hij bijvoorbeeld kolommen en bomen vergelijkt en de pijlers van een brug met de poten van dieren.
Goddelijke model
Na bezoek van o.a. Thomas Jefferson, Constantijn Huygens en Le Corbusier, werd er met grote bewondering over het werk van Palladio gesproken. ‘Er is iets waarlijk goddelijks in zijn constructies’, werd gezegd tijdens hun Italiaanse reis. ‘Zoals de kracht van een grote dichter, die uit waarheid en leugen een derde dimensie vormt en ons betovert’.
Palladio leende van de architectuurschrijver Vitruvius de wetten van de monumentale tempelbouw, de strenge leer van de symmetrie en de rigide meetkundige regels voor maatvoering. Hij gebruikte deze menselijke proporties op een nieuwe manier, in zijn nieuwe tijd van architectuur. Hij gaf de rijken huizen waarmee ze konden pronken, maar combineerde schoonheid met functie, woongemak met agrarische bedrijfsvoering. Hij gaf ze huizen die koel waren in de zomer, en grote vensters hadden voor de sombere winterdag.
Piano Nobile
De piano nobile is de benaming voor de hoofdetage van het gebouw, voornaleijk bij huizen, kastelen en paleizen. Deze etage ligt doorgaans boven een souterrain en is te bereiken via een monumentale trappartij aan de binnen- en/of buitenzijde van het gebouw.
Palladio deed altijd iets speciaals met deze piano nobile in zijn villa’s. Dit was hét centrale middelpunt van het gehele gebouw en van daaruit was de optimale view over het gehele landschap. Dit centrale punt was gecentreerd op de 2 assen waarop de villa gesitueerd is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten